ایجاد انگیزه در کارکنان سازمان
در این مقاله به ایجاد انگیزه در کارکنان سازمان می پردازی
این مقاله ترجمه شده از مقاله Four Ways to Manage Conflict in the Workplace می باشد.
چهار روش برای مدیریت اختلافات در محل کار
ما باید برای حل اختلافات در محل کار، دیگران را کمتر متهم کرده و مقصر بدانیم.
بجای این دو کار باید فعالانه گوش فرا دهیم و روی نقطه اتصال راه حل آن اختلاف تمرکز کنیم.
فردی با نام ( سامانتا ) کبود شده بود. همکارش ( برد ) یکی از تازه واردانی که اخیرا وارد شرکت شده در حین ارائه گزارشی در یک جلسه که هر دو در آن حضور داشتند خطایی کرده و در حین آن ارائه اطلاعات پروژه و ایده ای که سامانتا فقط شخصاً به او گفته بود را بدون اینکه نامی از سامانتا ببرد به میان آورد.
سامانتا بعد از جلسه با عصبانیت به سراغ او رفت اما برد حالت تدافعی به خود گرفت
و گفت که هیچ تقصیری ندارد.
آن ها به بن بست خورده بودند.
هرروزه و در همه جای دنیا، اختلافات در محل کار رخ می دهند.
اگر چه گاهی اوقات می توانیم از دلیل این اختلافات بگذریم
اما باز هم این جور مسائل در محل کار پیش می آید.
استراتژی های زیر می تواند به ما در یافتن راه حل مناسبی برای اختلافات پیش آمده در محل کار کمک کند:
تنهایی به دنبال حل اختلافات نباشیم
یکی از روش های ایجاد انگیزه در کارکنان سازمان می توان به تنهایی به دنبال حل اختلافا نبودن اشاره نمود.
معمولاً وقتی کارکنان می خواهند به تنهایی مشکلات را حل کنند، اوضاع را بدتر خواهند کرد.
چون درک ما از آن مشکل و اختلاف براساس منافع شخصی مان است و می خواهیم با هزار دردسر به دنبال راه حلی باشیم که برای هر دو طرف عادلانه باشد.
بعلاوه، مردم دوست دارند بار تعهد را در این اختلاف از روی دوش خود بردارند
که این کار منجر به دشمنی هر چه بیشتر بین آن ها می شود.
اگر با شخص دیگری در محل کار دچار اختلاف شدیم،
چه راجع به مسائل شخصی وچه اختلاف نظر بر سر کار، باید لیستی از اشخاصی که می توانند در این زمینه کمکمان کنند
و این اختلاف را مدیریت نمایند تهیه کنیم (کسانی که مورد اعتماد ما هستند و می توانند بطور موثر و همچنین با اعتماد به نفس، کنترل این اختلاف را به دست بگیرند.)
ایجاد انگیزه در کارکنان سازمان
با دقت گوش دهیم
با دقت گوش دادن را در ایجاد انگیزه در کارکنان سازمان ادامه می دهیم.
در خلال یک اختلاف شدید، غریزه اولیه ما این است که از خودمان و نظرمان دفاع کنیم
و همزمان به طرف مقابل پرخاشگری کنیم.
در این صورت میدان جنگی درست می شود که ما را به هیچ کجا نمی رساند.
در حین مذاکره با دیگران بر سر یک اختلاف، باید بگذاریم ابتدا او صحبت کند تا جلوه بهتری به این حل اختلاف بدهیم.
برای مثال شاید سامانتا باید زمان لازم به برد را می داد تا دلیل کارش در آن جلسه را توضیح دهد
و مقاومت شدیدی می کرد تا صحبت های برد را قطع نکند.
او می توانست آنقدر با صبوری درک خود را بالا ببرد و ببیند که از صحبت های او چه فهمیده تا اینکه بلاخره حس کند بطور کامل جذب توضیحات و نقطه نظرات او شده است.
وقتی زمان بیان نظرات ما بر سر آن اختلاف می شود،
باید به ادعای توانایی های خود برای بیان ایده هایمان بدون اینکه حرف هایمان قطع شود بپردازیم.
روی توضیح ایده ها و نظراتمان در آن شرایط تمرکز کنیم و اگر لازم شد، مدرک معتبری ارائه دهیم.